Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2024

Sad and short story

Today I woke up and thought it was Saturday. 

Δευτέρα 14 Αυγούστου 2023

Do Not Stand at My Grave and Weep

Do not stand at my grave and weep,
I am not there, I do not sleep. 

I am a thousand winds that blow.
I am the diamond glint on snow.
I am the sunlight on ripened grain.
I am the gentle autumn rain. 

When you wake in the morning hush,
I am the swift, uplifting rush
Of quiet birds in circling flight.
I am the soft starlight at night. 

Do not stand at my grave and weep.
I am not there, I do not sleep.
(Do not stand at my grave and cry.
I am not there, I did not die!)

Mary Elizabeth Frye

Κυριακή 30 Απριλίου 2023

Καζαντζάκης


Μια από τις πιο μεγάλες χαρές που μπορεί ν’ αξιωθεί ο άνθρωπος στον κόσμο τούτο είναι να φυσάει αλαφρό αγεράκι και ν’ αρμενίζεις στο Αιγαίο˙ δεν μπόρεσα ποτέ να φανταστώ πώς γίνεται να ‘ναι αλλιώς ο Παράδεισος.

Ποια άλλη χαρά στον ουρανό και τη γης, μπορεί να ‘ναι καλύτερα αρμονισμένη με το κορμί και με την ψυχή του ανθρώπου;

Ο αγαπημένος αόρατος κόσμος γίνεται ορατός. Κι ό,τι λέμε Θεός και αιώνια ζωή, δεν αφανίζεται.

Τι είναι ο κόρφος του Αβραάμ μπροστά στην ελληνική τούτη, καμωμένη από το νερό πέτρα και δροσερό μελτέμι, αιωνιότητα;

Κλείσε τη φριχτή ώρα του θανάτου τα μάτια. Κι αν δεις τη Σαντορίνη, τη Νάξο, την Πάρο, τη Μύκονο, θα μπεις χωρίς να μεσολαβήσει το χώμα, στον Παράδεισο. Χαιρόμουν που ήμουν άνθρωπος, άνθρωπος και Έλληνας.


-Επίλογος ταινίας "Καζαντζάκης"

Παρασκευή 28 Απριλίου 2023

Πόση;


Πόση ομορφιά μπορεί να κρύβεται 
πίσω από φαινομενικά απλά πράγματα;
Μια χαρούμενη ουρά.
Ένα ζεστό χαμόγελο. 
Μια πραγματική αγκαλιά να σε καλωσορίζει σπίτι.
Πόσο φτωχός αυτός που δεν έχει κανένα από τα 3;
Κοίτα γύρω σού. Ίσως να είσαι πιο τυχερός απ' όσο νομίζεις. 
Άσε τις ακτίνες του ήλιου 
να σου ζεστάνουν το δέρμα το καλοκαιρινό αυτό πρωινό. 
Μύρισε το θαλασσινό αεράκι και 
άστο να πλημμυρίσει τα πνευμόνια σου.
Ξαπόστασε στο  μαλακό χορτάρι και κοίτα τ' άστρα. 
Πιάσε το χέρι της καθώς κάνετε βόλτα και πες της πως την αγαπάς.
Άκου το αγαπημένο σου τραγούδι.
Χάσου  μες στις σελίδες του  αγαπημένου σου βιβλίου.
Θυμήσου να εκτιμήσεις τη στιγμή. 
Θα περάσει σαν αεράκι και θα χαθεί για πάντα. 
Εισέπνευσε το βαθιά καθώς φεύγει για το άπειρο. 

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2023

Μίλα μας

Κάθε χρόνο και πιο σιωπηλός.
Έχω άραγε λιγότερα να πω; 
Έμαθα να ακούω πιο πολύ;
Η μήπως  έγινα πιο αλαζόνας;

Μ αρέσει να παρατηρώ.
Να βλέπω, να μαθαίνω.
Να καταλαβαίνω πως λειτουργεί η παράσταση και ο θίασος στον οποίο ανήκουμε όλοι.

Παλιά ήμουν πιο ενεργό μέλος. 
Ήταν εύκολο να ξεχωρίσω το μαύρο απ' το άσπρο. 
Τι άλλαξε λοιπόν; 
Γιατί όλα είναι πλέον γκρι;

Πλέον δεν έχω τόσες ισχυρές απόψεις. Ξέμειναν μόνο λίγες, σαν μια κακή συνήθεια που δεν μπορείς να αφήσεις πίσω.
Κι όμως τρέμω μη τις χάσω και αυτές. 

Τι θα έχω να δείξω;
Τι να πω;
Τι  να προσφέρω;

Ένας παρατηρητής που βλέπει τον κόσμο να καίγεται και αντί να βοηθήσει... κράτα σημειώσεις.

Παρασκευή 27 Μαΐου 2022

Ozymandias

I met a traveller from an antique land,
Who said—“Two vast and trunkless legs of stone
Stand in the desert. . . . Near them, on the sand,
Half sunk a shattered visage lies, whose frown,
And wrinkled lip, and sneer of cold command,
Tell that its sculptor well those passions read
Which yet survive, stamped on these lifeless things,
The hand that mocked them, and the heart that fed;
And on the pedestal, these words appear:
My name is Ozymandias, King of Kings;
Look on my Works, ye Mighty, and despair!
Nothing beside remains. Round the decay
Of that colossal Wreck, boundless and bare
The lone and level sands stretch far away.”

By Percy Bysshe Shelley

Image by Zen pencils

Δευτέρα 16 Μαΐου 2022

Mother

And once again you are one with nature.
You fulfilled your role in this form.
You taught me so much, you gave us all you had to give.
But most of all, you showed me how to be brave, how to endure.
How to support and give, rather than be a burden and take. 
You were the best of the four of us.
I was so lucky to meet you. 
To get YOU out of billions of mothers.
I hope that one day I get to be such a great parent as you were.
This is the only thing I can ask for, 
as I know that I will never be as brave. 
Thank you and I love you.
Until we meet again in another form.
Until we are both stardust under the same sun.